Panajachel, San Marcos/Pedro en Chichicastenango
Door: Karo en Maris
Blijf op de hoogte en volg Karoline, Mariska en Jiska
14 Maart 2014 | Guatemala, Panajachel
Hola chica's,
We dachten: laten we maar eens beginnen met de zin die wij zo'n 300x per dag horen. Daarna volgt vaak nog een uitspraak die erop neer komt dat we zo mooi zijn. Goed voor ons ego, maar ook wel vermoeiend als je de hele dag lief terug moet lachen. Nog vermoeiender zijn Amerikanen. Sorry, we gaan echt geen blog voorbij laten gaan zonder even te zeuren over dat volk. Ongelooflijk die mensen. Zitten we lekker te lunchen, komen er 4 Amerikaanse varkens (qua formaat) in een dikke bak aanrijden. Prima, vooralsnog niks aan de hand, maar wat gebeurd er.... De dames parkeren hun dikke bak echt letterlijk voor de ingang (hele restaurant geblokkeerd) zodat ze geen meter extra hoeven te lopen. Karo vraagt nog netjes of de auto misschien een klein stukje naar voor of achter kan, maar dit was niet mogelijk. Asociale varkens. Echt bizar! Dit hebben wij ook flink laten merken met onze awesome non-verbale uitdrukking hihi. Genoeg over Amerikanen, je moet ze natuurlijk niet meer aandacht geven dan nodig is.
Dinsdag was ons plan om met de boot naar verschillende dorpjes aan het meer te varen. We wilden geen tour boeken, omdat we zelf wilden weten waar/wanneer en hoe lang we wilden blijven en een tour simpelweg 3x zoveel geld kost. Aangekomen bij de steiger was er meteen een boot beschikbaar. Zoooo, dat ging snel! Maar helaas, we moesten 50 minuten wachten voor de boot ging varen. Of we anders vast ff geld wilden betalen zodat ze benzine o.i.d. voor de boot konden halen. Nou, uh, nee! We betalen pas als we vertrekken, amigo ;)! Boottocht naar het eerste plaatsje San Marcos was erg mooi. Mooi uitzicht over het meer en de vulkanen en schattige huisjes overal aan de oever. San Marcos staat in de LP beschreven als een hippie dorpje, wat je echt gezien moet hebben. Nou gezien hebben we het, maar dan wel in 10 minuten. De hippies lagen knetter stoned klaar voor hun medicatie/meditatie ritueel op de grond. Hier hebben we maar ff voor gepast, zijn we net iets te nuchter voor. Snel terug gegaan naar de steiger en gelukkig lag daar nog een bootje. Op naar het volgende stadje San Pedro. Dit stadje was gezelliger en groter. We hebben heerlijk geluncht en een rondje gelopen. Tijdens het lunchen trouwens de eerste Nederlanders gespot. Jut en Juul liepen naar een bootje. Toen de stijve hark ff sexy met haar heupen begon te schudden, wisten we het zeker: Nederlanders!!!! Haha! Verder niet heel bijzonder. De terugweg in de boot helaas wel... Maris dacht dat ze dood ging en Karo lag bijna in het water, omdat het kapiteintje dacht dat hij met flinke stroming en golven gewoon voluit kon varen en ook nog eens ineens het roer om kon gooien. We waren dus blij dat we weer aan wal waren haha! 'S avonds wilden we dicht bij het hotel eten,omdat we moe waren. Leek prima eten, met een heerlijke cocktail, maar 's nachts was het iets minder geslaagd. Maris kreeg een voedselvergiftiging en heeft de hele nacht met de wc gekroeld. Karo is gelukkig een prima verpleegster, die Maris weer heeft opgelapt met ORS, crackers en water. Wel een dagje rustig aan gedaan, maarja ook dit moet je eens meegemaakt hebben.
Vandaag naar de grootste markt van Midden-Amerika in Chichicastenango gegaan. Vanochtend om 6.30 uur de chickenbus gepakt richting de markt. We hadden geen enkel idee welke bus, maar de mannetjes zijn hier zo lief dat ze gelijk ons kwamen helpen, ook met de overstap. Om 8.00 uur stonden wij dus helemaal ready to shop op de markt. De markt bestond uit verschillende delen met textiel, maskers, tassen, kleden, groente/fruit, vlees en levende dieren. Over de levende dieren waren we zowel in shock als hysterisch aan het giechelen. We zijn allebei geen fan van kippen, maar die beesten zaten overal met vastgebonden poten op de armen van de Maya vrouwtjes, die ermee liepen alsof het hun chihuahua was. Ook de kalkoenen lagen met vastgebonden poten klaar om geslacht te worden. Hier konden we flink om lachen, totdat we ook konijntjes, kittens en puppy's vastgebonden in zakken zagen liggen. Voor je kijken en doorlopen. We waren een beetje verdrietig en wilde reddingsacties gaan ondernemen, totdat we werden afgeleid door een flink gekrijs. Komt er ineens een vrouw met een gillend speenvarken (letterlijk) in haar armen voorbij. Krijsennnn!! We lagen helemaal dubbel en hebben dit snel en stiekem vastgelegd op de foto. Maya vrouwtjes zijn namelijk niet zo fotogeniek en doen er alles aan om een foto te voorkomen.
Wat ook heel bijzonder was, was de kerk op het plein. Deze kerk staat bekend om de Maya rituelen die nog dagelijks worden uitgevoerd. Hier zijn we vandaag getuige van geweest. Voor de kerk lagen overal bloemen. Bovenaan creëerden mannen een soort rook/wierook waar je doorheen moest lopen als je naar binnen ging. Binnen zag je families met elkaar rituelen uitvoeren, zoals kaarsjes aansteken, rozenblaadjes en water besprenkelen op plateaus terwijl ze aan het bidden waren. Wat wij apart vonden was dat de kerk er verder somber uit zag. Heel donker, geen goud, geen kleuren, weinig licht en weinig beelden. Toch was het bij elkaar heel indrukwekkend.
Morgen hebben we een flinke reis van ongeveer 10 uur voor de boeg. We gaan dan naar Semuc Champey, waar we ook 2 dagen zonder electriciteit, WiFi en warm water moeten doorbrengen. Haha, ff back to basic, maar hopelijk is dit het meer dan waard!
Thanks voor alle superlieve reacties. We hopen zondagavond aan te komen in Flores (met internet), dus dan kunnen jullie weer een blog verwachten.
Liefs, Karo en Maris
We dachten: laten we maar eens beginnen met de zin die wij zo'n 300x per dag horen. Daarna volgt vaak nog een uitspraak die erop neer komt dat we zo mooi zijn. Goed voor ons ego, maar ook wel vermoeiend als je de hele dag lief terug moet lachen. Nog vermoeiender zijn Amerikanen. Sorry, we gaan echt geen blog voorbij laten gaan zonder even te zeuren over dat volk. Ongelooflijk die mensen. Zitten we lekker te lunchen, komen er 4 Amerikaanse varkens (qua formaat) in een dikke bak aanrijden. Prima, vooralsnog niks aan de hand, maar wat gebeurd er.... De dames parkeren hun dikke bak echt letterlijk voor de ingang (hele restaurant geblokkeerd) zodat ze geen meter extra hoeven te lopen. Karo vraagt nog netjes of de auto misschien een klein stukje naar voor of achter kan, maar dit was niet mogelijk. Asociale varkens. Echt bizar! Dit hebben wij ook flink laten merken met onze awesome non-verbale uitdrukking hihi. Genoeg over Amerikanen, je moet ze natuurlijk niet meer aandacht geven dan nodig is.
Dinsdag was ons plan om met de boot naar verschillende dorpjes aan het meer te varen. We wilden geen tour boeken, omdat we zelf wilden weten waar/wanneer en hoe lang we wilden blijven en een tour simpelweg 3x zoveel geld kost. Aangekomen bij de steiger was er meteen een boot beschikbaar. Zoooo, dat ging snel! Maar helaas, we moesten 50 minuten wachten voor de boot ging varen. Of we anders vast ff geld wilden betalen zodat ze benzine o.i.d. voor de boot konden halen. Nou, uh, nee! We betalen pas als we vertrekken, amigo ;)! Boottocht naar het eerste plaatsje San Marcos was erg mooi. Mooi uitzicht over het meer en de vulkanen en schattige huisjes overal aan de oever. San Marcos staat in de LP beschreven als een hippie dorpje, wat je echt gezien moet hebben. Nou gezien hebben we het, maar dan wel in 10 minuten. De hippies lagen knetter stoned klaar voor hun medicatie/meditatie ritueel op de grond. Hier hebben we maar ff voor gepast, zijn we net iets te nuchter voor. Snel terug gegaan naar de steiger en gelukkig lag daar nog een bootje. Op naar het volgende stadje San Pedro. Dit stadje was gezelliger en groter. We hebben heerlijk geluncht en een rondje gelopen. Tijdens het lunchen trouwens de eerste Nederlanders gespot. Jut en Juul liepen naar een bootje. Toen de stijve hark ff sexy met haar heupen begon te schudden, wisten we het zeker: Nederlanders!!!! Haha! Verder niet heel bijzonder. De terugweg in de boot helaas wel... Maris dacht dat ze dood ging en Karo lag bijna in het water, omdat het kapiteintje dacht dat hij met flinke stroming en golven gewoon voluit kon varen en ook nog eens ineens het roer om kon gooien. We waren dus blij dat we weer aan wal waren haha! 'S avonds wilden we dicht bij het hotel eten,omdat we moe waren. Leek prima eten, met een heerlijke cocktail, maar 's nachts was het iets minder geslaagd. Maris kreeg een voedselvergiftiging en heeft de hele nacht met de wc gekroeld. Karo is gelukkig een prima verpleegster, die Maris weer heeft opgelapt met ORS, crackers en water. Wel een dagje rustig aan gedaan, maarja ook dit moet je eens meegemaakt hebben.
Vandaag naar de grootste markt van Midden-Amerika in Chichicastenango gegaan. Vanochtend om 6.30 uur de chickenbus gepakt richting de markt. We hadden geen enkel idee welke bus, maar de mannetjes zijn hier zo lief dat ze gelijk ons kwamen helpen, ook met de overstap. Om 8.00 uur stonden wij dus helemaal ready to shop op de markt. De markt bestond uit verschillende delen met textiel, maskers, tassen, kleden, groente/fruit, vlees en levende dieren. Over de levende dieren waren we zowel in shock als hysterisch aan het giechelen. We zijn allebei geen fan van kippen, maar die beesten zaten overal met vastgebonden poten op de armen van de Maya vrouwtjes, die ermee liepen alsof het hun chihuahua was. Ook de kalkoenen lagen met vastgebonden poten klaar om geslacht te worden. Hier konden we flink om lachen, totdat we ook konijntjes, kittens en puppy's vastgebonden in zakken zagen liggen. Voor je kijken en doorlopen. We waren een beetje verdrietig en wilde reddingsacties gaan ondernemen, totdat we werden afgeleid door een flink gekrijs. Komt er ineens een vrouw met een gillend speenvarken (letterlijk) in haar armen voorbij. Krijsennnn!! We lagen helemaal dubbel en hebben dit snel en stiekem vastgelegd op de foto. Maya vrouwtjes zijn namelijk niet zo fotogeniek en doen er alles aan om een foto te voorkomen.
Wat ook heel bijzonder was, was de kerk op het plein. Deze kerk staat bekend om de Maya rituelen die nog dagelijks worden uitgevoerd. Hier zijn we vandaag getuige van geweest. Voor de kerk lagen overal bloemen. Bovenaan creëerden mannen een soort rook/wierook waar je doorheen moest lopen als je naar binnen ging. Binnen zag je families met elkaar rituelen uitvoeren, zoals kaarsjes aansteken, rozenblaadjes en water besprenkelen op plateaus terwijl ze aan het bidden waren. Wat wij apart vonden was dat de kerk er verder somber uit zag. Heel donker, geen goud, geen kleuren, weinig licht en weinig beelden. Toch was het bij elkaar heel indrukwekkend.
Morgen hebben we een flinke reis van ongeveer 10 uur voor de boeg. We gaan dan naar Semuc Champey, waar we ook 2 dagen zonder electriciteit, WiFi en warm water moeten doorbrengen. Haha, ff back to basic, maar hopelijk is dit het meer dan waard!
Thanks voor alle superlieve reacties. We hopen zondagavond aan te komen in Flores (met internet), dus dan kunnen jullie weer een blog verwachten.
Liefs, Karo en Maris
-
14 Maart 2014 - 06:54
Kitty:
Ik ben blij dat je weer opgeknapt ben lees met veel plezier jullie verslag Gr kitty -
14 Maart 2014 - 07:13
Jis:
Lieve meiden! Wat leuk ok jullie te volgen! Balen van je voedselvergiftiging Maris. Maar hoor er soms bij helaas. En die boot moet wel killing voor je geweest zijn. Ik kan me nog een zekere onderwaterboot herinneren;) Ow en die Amerikanen weer hoor! Whaha! Zijn ze hier ook van de 'awesome' en 'amazing'. Ben stinkend jaloers meid! Geniet volop! Ben benieuwd maar jullie back to basic verhaal. Liefs jis -
14 Maart 2014 - 07:57
Lenny:
Ha meiden, gelukkig zijn jullie weer opgeknapt, precies op tijd voor jullie marktdag en reis van 10 uur in een bussie. Hadden ze maar geen beestjesafdeling gehad he, kijk het gaat nog wel om een gillend speenvarken voorbij te zien komen, maar puppy's in een zak is van een andere orde. Jullie hebben wel goed geshopt op die markt in ieder geval, moet er een koffer bijgeboekt gaan worden of zo? -
14 Maart 2014 - 08:00
Lenny:
Groot gelijk, want eenmaal thuis is het hartstikke leuk om tastbare herinneringen te hebben aan zo'n mooie vakantie. Goede reis naar jullie volgende plek, lekker hoor douchen met koud water! Veel plezier verder en een dikke kus voor allebei. Xxxx mama -
14 Maart 2014 - 08:53
Nelleke:
He meiden, Maris fijn dat je weer opgeknapt bent, jaja mijn zusje is een goede verpleegster! Leuk verslag weer, we genieten hier thuis met jullie mee, echt leuk! Dikke kus voor allebei, liefs uit Haamstede van Bart-Nelleke-Andre en Chris xxxxxxxxx -
14 Maart 2014 - 10:31
Mirjam:
Hallo lieve meiden, wat een enig verslag weer! Kan me voorstellen dat zijn kruisend speenvarken enorm op je lachspieren werkt, maar zo triest dat er dan ook van die huisdieren in een zak liggen. Het blijft natuurlijk een hele andere cultuur he? Kan je daar met het shoppen ook afdingen en is dat een beetje gelukt? Succes met jullie back to basic plek, maar het zal vast meer dan de moeite waard zijn! We kijken uit naar jullie volgende verslag. Veel liefs van Mirjam -
14 Maart 2014 - 12:32
Gerda Beijer:
Ha lieve meiden,
Wat maken jullie weer een hoop mee. Leuk, hoor om het ook aan ons te vertellen. Net of we een beetje mee mogen reizen. Jullie temperatuur daar zal wel een stuk beter zijn dan hier, k wou dat we dat ook konden voelen. Wees voorzichtig, heb veel plezier en weer bedankt voor jullie leuke verhalen. Doei
Big hug Gerda -
14 Maart 2014 - 16:14
Ada Beijer:
Lieve Karoline en Mariska, super leuk verhaal, lig af en toe in een deuk om de gekke dingen die jullie meemaken. Fijn dat jullie 2 weer beter zijn ,want Karo, ik begreep uit je wattsapp. dat jij ook niet lekker was. Ben zelf bezig met ons fotoboek van Costa Rica, hebben we toch wat zon. Kijk uit naar jullie volgend verhaal, liefs mam -
14 Maart 2014 - 20:17
Alex:
Wat een gaaf verhaal om zo op vrijdagavond mee te krijgen ! Goede inspirate voor een chill. Veel plezier verder en voorzichtig met die chico-roepers. -
16 Maart 2014 - 17:05
Thea:
Héé Mariska en Karoline,
Leuk om jullie avonturen mee te kunnen beleven. Ik geniet er elke keer weer van en zie het helemaal voor me.
Ja ja, het is oppassen met het eten in dat soort landen. Gelukkig ben je vrij snel weer opgeknapt
en hoef je niets te laten schieten. zou zonde zijn van de tijd.
Ik ben erg benieuwd naar de foto's.
Amerikanen, tja, het is een raar volkje hè? Ze denken dat de hele wereld van hen is ;(.
Véél plezier en avonturen nog. Ik kijk uit naar het vervolg.
xxThea -
17 Maart 2014 - 09:37
Jordy:
Ja, af en toe zijn Amerikanen echt niét te begrijpen! Gelukkig heb je maar één nachtje met de plee moeten kroelen. Zou zonde zijn als het langer had aangehouden. Gaaf dat je al die tochtjes maakt en veel plaatsen ziet. Gelukkig zijn jullie nog niet opgelicht en is er nog niks ernstigs gebeurd.
Groetjes, Jordy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
